Maandag 2 december 2024
Gelukje bij ongelukje
Lief dagboek,
Mijn ouders hebben per ongeluk bijna € 85,00 op mijn hypotheekrekening gestort. Dat was eigenlijk voor de gemeentebelastingen. Maar omdat het van maart tot oktober was ging het per ongeluk weer automatisch voor de maand november. Ik heb mijn ouders daarover opgebeld en het uitgelegd. Omdat ik eerlijk in ben, mag ik het geld toch gaan houden om boodschappen mee van te kunnen doen.
Ik denk dat ik anders een beetje krap bij kas zit omdat ik schulden had moeten aflossen en ook nog kosten van mijn websites heb. Maar gelukkig heb ik weer daardoor een financiële meevaller. Ik heb mijn ouders mee bedankt en ik kan gewoon weer boodschappen van doen. Binnenkort uiterlijk binnen 2 weken krijg ik daarnaast ook wat geld terug van mijn anonieme OV kaart die ik niet meer gebruik. maar dat moest ik via internet gaan regelen.
zondag 17 november 2024
Te niksen op een hotelkamer in Yogyakarta
Lief dagboek,
Toen we 20 jaar geleden in Yogya waren, had ik even niets te doen. Waarschijnlijk was ik ook een beetje moe van al de gebeurtenissen die we hadden gedaan. Maar tegelijkertijd verveelde ik me toen een beetje. Mogelijk was mijn Blackberry kapot gegaan dat was toendertijd mode. Maar we konden vanuit Indonesië helemaal niets aan tegen doen. Ik was toen we weer pas in Nederland aan kwamen toch naar een KPN winkel geweest.
Tablets en openbaar Wifi netwerk had je toen der tijd nog niet. Misschien is het wel mogelijk. Maar voorals nog ben je toch wel afhankelijk. Destijds gingen wij toen naar een internetcafé.
Zo zag het internetcafé eruit. Je betaalde toen voor weinig geld om op internet op te kunnen. Maar werd ons toen al evengoed afgeraden om bankzaken via internet te kunnen doen. Appjes van de Nederlandse banken bestonden toen nog ook niet of was nog in de maak. Maar ik was toen al bang voor hackers en dat dingen dat ik me toen destijds niet had op kunnen wagen om dat te gaan doen.
Zondag 17 november 2024
Voor mijn ouders hopelijk langzaam aftellen
Lief dagboek,
Als ik over 5 jaar 50 zal worden weet ik eigenlijk niet of mijn ouders nog leven. Maar ik hoop wel van harte dat ze nog mee kunnen maken dat ik 50 wordt. Toen oma Bruin nog heel vroeger nog leefde werd zij 99 en ik kon mij als puber me toen wel nog gaan herinneren dat ze toen zei dat ze niks meer kon slikken, niets meer kon drinken en ook niets meer kon eten. Ik voelde het toen al aankomen omdat ze toen al stokoud was. Destijds ging ik naar het bejaardentehuis in Wormerveer waar zij toen nog laatst had geleefd. Oma Ouwejan-Kiekens werd dacht ik toen 76 maar ze was helaas aan borstkanker overleden. Ik kon mij ook goed herinneren dat mijn moeder toen emotioneel werd en ook mijn vader was ook emotioneel door het verlies van zijn moeder. Zij woonde toen laatst in Zaandam.
En dan oma Aafjes de moeder van mijn moeder. Zij was eind april 2006 overleden op 83ste leeftijd dus dat was voor ons ook toen al onverwachts. Er logeerde destijds ook een kennis van ons. Die heette toe Oom Job. In begin ging het goed samen met oma Aafjes, maar later ging zijn gezondheid heel erg op achteruit. We dachten eerst dat hij als maar toen aan het aanstellen was. Maar na zijn dood werd al duidelijk dat hij heel veel rotzooi had achter gelaten in de stacaravan waar oom Job sliep en dat was toen via oma Aafjes gegaan.
Ik heb toch het gevoel dat ik hun op geven moment zal moeten gaan missen en dat in begin ik best wel moeite kan hebben met het eventueel het verwerken van het verlies. En natuurlijk mag ik er wel om gaan huilen als dat echt moet maar gelukkig heb ik altijd wat bekende mensen om mij heen. Dat zal opgeven moment wel kunnen gaan slijten en ook dat je eraan zal kunnen gaan wennen. Maar ik mag wel even afkloppen dat ze nog allebei in leven zijn.
Zaterdag 9 november 2024
Vroeger waren het kussentjes of eigenlijk mijn schildjes
Lief Dagboek,
Ik vond deze foto nog in het archief. Ik was heel vroeger helemaal geen Ajax fan. Maar ik was toen wel gek op schildpadjes. Zo als je ziet ik had een gele po in een vorm van een schildpad als ik toch nodig moest gaan plassen.
Ook de kussentjes (in dat geval beschouwde ik de kussentjes voor schildjes) en het waren toen nog knuffeltjes van mij om mee te spelen. Niet wetend dat ik toen een vorm van autisme heb, want ik werd pas op mijn 14e gediagnosticeerd. Maar pas toen ik op de MLK school was, werd ik Ajax fan en toen destijds werd ik aangestoken door mijn schoolvrienden. Sindsdien heb ik allang geen kussentjes meer maar Ajax shirtjes. Nu anno 2024 koop ik allang geen nieuwe Ajax shirtjes meer omdat ik grotendeels er van af ben en alles nu met een korreltje zout neem. Dus als Ajax zou nu zal gaan verliezen dan hoef ik me niet als een hooligan te gaan gedragen om dan meteen een bushokje te gaan slopen. Maar vroeger toen Ajax van PSV of anders van Feyenoord verloor vond ik toen best wel grimmig in het stadion en ooit toen Ajax in de Champions League verloor tegen een buitenlandse club moest ik toen erom huilen. Maar dat was ook toen in mijn pubertijd. Nu denk ik van Shit Happens volgende keer beter!
Ik vond het vroeger best wel koud in mijn slaapkamer boven zeker als het toen vroor. Maar ik was toen nog niet helemaal zinnelijk en ik durfde de trap ook niet af omdat onze kinderslaapkamers toen boven waren. Maar dat is gelukkig al verleden tijd. Ik vond mijn bril vroeger achteraf gezien best wel een beetje mallotig staan maar toen vond ik het leuk. Ik had een bovenbed waar je met een klein trappetje op kon klimmen. Maar toen was ik al wat ouder. En dat rode rolgordijn vond ik achteraf gezien niet altijd handig. Toen waren er gewone gordijnen voor in de plaats gekomen.
Donderdag 7 november 2024
Buitenlandse talen zijn inmiddels bij mij al gezakt helaas
Lief dagboek,
Vroeger studeerde ik Engels, Indonesisch en Arabisch. Maar eigenlijk zijn dat talen die ik helaas niet dagelijks spreek. Zoals dat Arabisch schijnt wel een moeilijke taal te zijn maar als je dat een beetje door hebt kun je een beetje onder de knie krijgen. Alleen soms wat ze op dat bandje zeggen kan het zo zijn dat het niet klopt of ze zeggen de klemtoon verkeerd of wat dan ook. Maar ik heb achteraf toch wel een beetje spijt dat ik hiervoor niet naar de Volksuniversiteit was gegaan, want wetenschappelijk is ook eigenlijk beter dat je taallessen beter klassikaal kunt doen in plaats van een thuisstudie. Ik had destijds voor het laatste gekozen. Maar omdat ik er toen eerder mee was opgehouden was het ook de reden dat het voor mij anders te moeilijk werd. Indonesisch en Engels deed ik wel klassikaal op de Volksuniversiteiten. Maar daar had ik eigenlijk toen meer aan dan Arabisch.
Als je een buitenlandse taal wilt gaan spreken dan is dat niet altijd vanzelfsprekend dat je meteen al onder de knie hebt. Maar je kunt altijd gaan oefenen. Ik kan al merken dat sowieso bij mij de buitenlandse talen zijn gezakt bij mij.
Woensdag 30 oktober 2024
Nee dit zijn eigenlijk geen officiële Boeddha's
Lief dagboek,
Mijn vriendin Femke zette deze 2 beelden te koop op Facebook. Prijs zet ik in verband met privacy er niet bij. Maar officieel zijn deze 2 beelden geen Boeddha's maar eerder twee Chinese monniken. Vaak worden ze wel eens de "Lachende Boeddha" genoemd maar dat toch eerder een mythe. Omdat dit eigenlijk om 2 Chinese monniken gaan mag ik ze wel voor mezelf gaan houden, lijkt mij.
Als dat toch twee Boeddha's waren geweest ze zeggen dat je Boeddha's nooit voor jezelf mag houden maar dat je het van iemand anders moet krijgen. Zoals bij een verjaardag of bij een ander gelegenheid.